Burn-out is een toestand van emotionele, fysieke en mentale uitputting veroorzaakt door overmatige en langdurige stress. Het treedt op wanneer je je overweldigd, emotioneel uitgeput voelt en niet in staat bent om aan constante eisen te voldoen. vermoeidheid is een belangrijk symptoom van burn-out en kan invloed hebben op alle gebieden van je leven. Je hebt misschien zin om de hele tijd te slapen, of merkt dat zelfs eenvoudige taken langer duren om te voltooien.
Borland zegt dat de COVID-19-pandemie deze gevoelens alleen maar heeft vergroot. Spanningshoofdpijn is een veelvoorkomende bijwerking bij burn-out, Dr. Het tweede dat burn-out kenmerkt, is cynisme - een gebrek aan interesse in werk dat negatief of zelfs ongevoelig kan zijn. Stress zorgt ervoor dat een werknemer zich te veel bezighoudt met zijn werkomgeving.
Omdat ze bang zijn dat hun productiviteitsniveaus niet hoog genoeg zijn, zullen ze symptomen vertonen zoals hyperactief, dringend gedrag, misschien onderscheiden ze zich van hun collega's. Burn-out van zorgverleners vindt plaats wanneer de zorg voor een vriend of familielid de fysieke en mentale gezondheid van een persoon beïnvloedt. De meest gebruikte tests om burn-out te diagnosticeren en symptomen van ontevredenheid op te sporen, zijn de Maslach Burnout Inventory (MBI), de Job Diagnostic Scale (JDS) en de Utrecht Work Engagement Scale (UWES). De stress die bijdraagt aan burn-out kan voornamelijk uit je werk komen, maar stress van je algehele levensstijl kan deze stress vergroten.
Maslach zei in feite dat deze implicatie het probleem alleen maar verergert, omdat het de schuld en verantwoordelijkheid legt aan mensen met burn-out en impliceert dat ze meer moeten doen om zich beter te voelen, wat niet het geval is, zei ze. Als u moeite heeft met burn-out en niet zeker weet waar u heen moet, vraag dan uw huisarts om u door te verwijzen naar een zorgverlener. Dit gedeelte geeft werkspecifieke richtlijnen over hoe en waarom burn-out optreedt en het opsporen van de specifieke tekenen van burn-out bij enkele van de meest getroffen soorten werk. Uit de beoordeling bleek dat burn-out onder verpleegkundigen correleert met meer medicatiefouten, slechtere patiëntveiligheid en ervaring, slechte zorgkwaliteit, infecties en valpartijen van patiënten.
Hoewel burn-out wordt veroorzaakt door werkgerelateerde stress, verschillen de symptomen die een werknemer vertoont wanneer hij opgebrand is en de tekenen dat ze opgebrand raken, van de tekenen en symptomen van een werknemer die stress ervaart. Hoewel het vaak wordt geassocieerd met een stressvolle baan, kan burn-out veel gebieden van uw leven beïnvloeden en zelfs gezondheidsproblemen veroorzaken. Als je deze of andere symptomen van diabetes vertoont - en je hebt problemen op het werk die verband kunnen houden met burn-out - kunnen de twee gebonden zijn. Studies tonen aan dat ontevredenheid over het werk een van de vele bijwerkingen is (samen met zaken als verzuim en veel lichamelijke aandoeningen) van burn-out.
Het is ook mogelijk dat burn-out invloed heeft op mensen die in hun persoonlijke leven een stressfactor ervaren, wat hun vermogen om hun werk uit te voeren beïnvloedt, zoals een breuk doormaken, zorgen voor een familielid met een ziekte, of omgaan met het verlies van een geliefde. Deze langdurige periode van vermoeidheid die bekend staat als burn-out is niet alleen een gemoedstoestand, het is een echt syndroom dat talloze werknemers in het hele land treft. Het is onwaarschijnlijk dat ze nieuwe fysieke symptomen zullen ervaren die verband houden met de aanhoudende werkgerelateerde stressoren waardoor ze zijn doorgebrand, aangezien de fysieke symptomen van burn-out die van aanhoudende stress zijn. De gevoelens van burn-out doen zich meestal voor wanneer je overweldigd bent op het werk en het gevoel hebt dat je de ontberingen van je werk niet langer kunt bijhouden.
Toen onderzoekers in Italië eerstelijnsgezondheidswerkers met burn-out ondervroegen tijdens de eerste piek van de pandemie, ontdekten ze dat 55 procent meldde moeite te hebben om in slaap te vallen, terwijl bijna 40 procent nachtmerries had.
